Parafia
Sakramenty
Słowo na dziś
- Szczegóły
Tysiące kobiet i dziewcząt z całego regionu, ale także z Polski, a nawet zagranicy, 20 sierpnia 2017 r. pielgrzymują do Matki Bożej Piekarskiej. Homilię wygłosi kardynał Stanisław Ryłko, archiprezbiter i administrator papieskiej bazyliki większej Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore) w Rzymie.
Objawienia fatimskie motywem przewodnim
W tym roku motywem przewodnim pielgrzymki jest stulecie objawień w Fatimie.
- Tegoroczna pielgrzymka ma swoim przesłaniem nawiązywać do objawień fatimskich - mówi ks. Adam Zgodzaj z piekarskiej bazyliki. - Będziemy za nie dziękowali, zwłaszcza że miały one przecież ogromne znaczenie także w dziejach świata, historii. Dotyczyły takich wydarzeń jak wybuch II wojny światowej czy zamach na Ojca Świętego. Wokół tego będzie więc skoncentrowane pielgrzymowanie kobiet. Pielgrzymka żeńska ma też szczególny wymiar bliskości kobiet do Maryi i Maryi do nich. Trzeba pamiętać, że to idą śląskie gospodynie do swojej Piekarskiej Pani. Matka Boska jest im bliska nie tylko jako Matka Jezusa, ale w swojej codzienności, która była podobna do codzienności śląskiej gospodyni - podkreśla ksiądz Zgodzaj.
Uroczystości w bazylice rozpoczną się na wzgórzu kalwaryjskim o godzinie 8.00 godzinkami o Najświętszej Maryi Pannie. Po nich, około 8.30, zaplanowano rozważania różańcowe.
O godz. 9.30 uroczystości przeniosą się do bazyliki. Tam zaplanowano krótką adorację w ciszy, litanię do Matki Bożej Piekarskiej i procesję z obrazem MBP na kalwarię. Msza św. na wzgórzu kalwaryjskim rozpocznie się o godz. 10.30. Liturgii przewodniczyć będzie abp Wiktor Skworc, metropolita katowicki, a homilię wygłosi kard. Stanisław Ryłko, archiprezbiter bazyliki Matki Bożej Większej w Rzymie. O 13.45 zaplanowano tzw. godzinę młodzieżową przy ołtarzu głównym na Kalwarii, a o 15 odbędzie się nabożeństwo majowe. Pielgrzymowanie zakończy procesja do bazyliki o godz. 16 i hymn „Te Deum”.
One pielgrzymują, a mężczyźni pomagają
Śląskie kobiety w większości pielgrzymują razem, chociaż są też osoby, które wolą przejść tę trasę samotnie. Helena Leśniowska z Piekar na pielgrzymkę wybiera się razem z towarzyszkami z piekarskiego koła Związku Górnośląskiego.
- Ubrane jesteśmy w regionalne stroje, mamy nasz sztandar. Jestem z Piekar, nie wyobrażam sobie, że mogłoby mnie nie być na tej pielgrzymce. Trudno mi powiedzieć, który raz będą brała udział w tej uroczystości, ale zaczęłam pielgrzymować już jako dziecko. Czyli z 50 razy już pewnie będzie - śmieje się pani Helena.
Podkreśla, że to tradycja rodzinna i nie wyobraża sobie, aby miała z niej zrezygnować.
- To nie jest spacer, jak niektórym może się wydawać. To podsumowanie całego roku, podziękowanie za wszystkie łaski, za całe dobro, jakie nas spotkało. Także oczywiście prośby. Im człowiek starszy, tym więcej tych próśb, ale jakoś chyba bardziej myśli się o innych, o dzieciach, wnukach, członkach rodziny. Niosę ich prośby oraz intencje - mówi.
Chociaż, jak podkreśla ks. Zgodzaj, trzon pielgrzymujących to panie ze Śląska, nie brakuje także kobiet z całej Polski, a nawet spoza kraju.
- Czekają na nich miejsca m.in. w naszym Domu Pielgrzyma. Z moich obserwacji wynika, że wśród pielgrzymujących do Piekar, są też osoby z Czech - mówi duchowny.
Chociaż pielgrzymka jest kobieca, nie oznacza to, że panowie nie mają w niej swojego udziału. - W przygotowanie jest zaangażowanych blisko sto osób i prawie wszyscy to mężczyźni. Oni zajmują się logistyką, ustawianiem sceny. Panie pomagają przy lżejszych pracach porządkowych, na przykład przecierają ławki - mówi ksiądz.
źródło: http://piekaryslaskie.naszemiasto.pl/artykul/pielgrzymka-kobiet-do-piekar-juz-w-niedziele-program,4216972,art,t,id,tm.html
- Szczegóły
W dniu 07. 08. 2017 r. zmarł śp. Rufin Gąsior (ul. Kraszewskiego), przeżywszy lat 70.
Liturgia pogrzebowa nastąpi 10.08.2017 r. (czwartek) o godz. 1000 w kościele. Modlitwy za zmarłego we wtortek i środę - 1830, czwartek - 930.
Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj Mu świeci, niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen.
- Szczegóły
Główna zasługa w rozpowszechnieniu nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa przypada skromnej zakonnicy, wizytce, św. Małgorzacie Marii Alacoque (1647-1690). Żyła ona w tym samym wieku i czasie, co św. Jan Eudes, ale w zupełnym ukryciu w klasztorze w Paray-le-Monial. 27 grudnia 1673 roku Małgorzata dopuszczona została do tego, by spoczęła na Sercu Jezusowym. Pan Jezus pokazując jej swoje Serce pełne ognia, rzekł do niej: "Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie rozlać je za twoim pośrednictwem i pragnie wzbogacić ludzi swoimi Bożymi skarbami". Następnie Jezus wziął serce Małgorzaty i umieścił je symbolicznie w swoim Sercu. Potem już przemienione i jaśniejące oddał Małgorzacie. Usłyszała pocieszające słowa: "Dotąd nosiłaś tylko imię mojej sługi. Dzisiaj daję ci inne imię - umiłowanej uczennicy mojego Serca".
Drugie objawienie miało miejsce na początku roku 1674. Pan Jezus ponownie objawił Małgorzacie swoje Serce i wymienił dobrodziejstwa i łaski, jakie przyrzeka czcicielom swojego Serca. "To nabożeństwo - pisze św. Małgorzata - jest ostatnim wysiłkiem Jego miłości i będzie dla ludzi jedynym ratunkiem w ostatnich czasach". Wśród różnych form czci Pan Jezus zażądał czci także wizerunków swojego Serca.
W tym samym roku 1674 miało miejsce trzecie z wielkich objawień. W czasie wystawienia Najświętszego Sakramentu pojawił się Świętej Pan Jezus "jaśniejący chwałą, ze stygmatami pięciu ran, jaśniejącymi jak słońce". Pan Jezus ponownie odsłonił swoją pierś i pokazał swoje Serce w pełnym blasku. Zażądał, aby w zamian za niewdzięczność, jaka spotyka Jego Serce i Jego miłość, okazaną rodzajowi ludzkiemu, dusze pobożne wynagradzały temuż Sercu zranionemu grzechami i niewdzięcznością ludzką. Zażądał, aby w duchu wynagrodzenia w każdą noc przed pierwszym piątkiem miesiąca odbywałą się godzinna adoracja Najświętszego Sakrementu (tzw. godzina święta) oraz aby Komunia święta w pierwsze piątki miesiąca była ofiarowana w celu wynagrodzenia Boskiemu Sercu za grzechy i oziębłość ludzką.
Wreszcie w piątek po oktawie Bożego Ciała, 10 czerwca 1675 roku, nastąpiło ostatnie wielkie objawienie. Kiedy Małgorzata klęczała przed tabernakulum w czasie nawiedzenia Najświętszego Sakramentu, ukazał się jej Chrystus, odsłonił swoje Serce i powiedział: "Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że nie szczędziło niczego aż do zupełnego wyniszczenia się dla okazania im miłości, a w zamian za to doznaje od większości ludzi tylko gorzkiej niewdzięczności, wzgardy, nieuszanowania, lekceważenia, oziębłości i świętokradztw, jakie oddają mu w tym Sakramencie Miłości. Lecz najbardziej boli Mnie to, że w podobny sposób obchodzą się ze Mną serca służbie mojej szczególnie poświęcone. Dlatego żądam, aby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był odtąd poświęcony jako osobne święto ku czci mojego Serca i na wynagrodzenie Mi przez Komunię i inne praktyki pobożne zniewag, jakich doznaję. W zamian za to obiecuję ci, że Serce moje wyleje hojne łaski na tych wszystkich, którzy w ten sposób oddadzą Mu cześć lub przyczynią się do jej rozszerzenia".
Pan Jezus dał św. Małgorzacie Alacoque dwanaście obietnic, dotyczących czcicieli Jego Serca:
- Dam im łaski, potrzebne w ich stanie.
- Ustalę pokój w ich rodzinach.
- Będę ich pocieszał w utrapieniach.
- Będę ich pewną ucieczką w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.
- Będę im błogosławił w ich przedsięwzięciach.
- Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło i ocean miłosierdzia.
- Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
- Dusze gorliwe prędko dojdą do doskonałości.
- Będę błogosławił domom, w których wizerunek Serca mojego będzie czczony.
- Osoby, które będą to nabożeństwo rozszerzały, będą miały imię swoje wypisane w Sercu moim.
- Dam kapłanom dar wzruszania serc nawet najzatwardzialszych.
- W nadmiarze miłosierdzia Serca mojego przyrzekam tym wszystkim, którzy będą komunikować w pierwsze piątki miesiąca przez dziewięć miesięcy z rzędu w intencji wynagrodzenia, że miłość moja udzieli łaskę pokuty, iż nie umrą w mojej niełasce, ani bez Sakramentów świętych, a Serce moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie życia.
- Szczegóły
W dniu 22. 06. 2017 r. zmarł śp. Edward Lenkowiec (ul. Słowackiego), przeżywszy lat 70.
Liturgia pogrzebowa nastąpi 24.06.2017 r. (sobota) o godz. 1100 w kościele. Modlitwy za zmarłego w czwartek - 1830, piątek - 1700, sobotę - 1030.
Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj Mu świeci, niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen.
- Szczegóły
Czterdzieści dni po Niedzieli Zmartwychwstania Chrystusa Kościół katolicki świętuje uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Jest to pamiątka triumfalnego powrotu Pana Jezusa do nieba, skąd przyszedł na ziemię dla naszego zbawienia przyjmując naturę ludzką.
Św. Łukasz pozostawił w Dziejach Apostolskich następującą relację o tym wydarzeniu: "Po tych słowach [Pan Jezus] uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: ´Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba´. Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej" (Dz 1, 9-12). Na podstawie tego fragmentu wiemy dokładnie, że miejscem Wniebowstąpienia Chrystusa była Góra Oliwna. Właśnie na tej samej górze rozpoczęła się wcześniej męka Pana Jezusa. Wtedy Chrystus cierpiał i przygotowywał się do śmierci na krzyżu, teraz okazał swoją chwałę jako Bóg. Na miejscu Wniebowstąpienia w 378 r. wybudowano kościół z otwartym dachem, aby upamiętnić unoszenie się Chrystusa do nieba. W 1530 r. kościół ten został zamieniony na meczet muzułmański i taki stan utrzymuje się do dnia dzisiejszego. Mahometanie jednak pozwalają katolikom w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego na odprawienie tam Mszy św.
We wspomnianym wyżej fragmencie Dziejów Apostolskich św. Łukasz opowiada, że obłok zabrał Pana Jezusa sprzed oczu Apostołów, kiedy Ten wstępował do nieba. Już w Starym Testamencie przez obłok rozumiano szczególną obecność Boga wśród Narodu Wybranego. W obłoku przecież Bóg prowadził Izraelitów do ziemi obiecanej, w obłoku Bóg zstąpił na Górę Synaj. Kiedy Ewangelista św. Łukasz opisuje, że obłok zabrał Pana Jezusa, chciał przez to podkreślić, że odtąd rozpoczęła się Jego chwała. Wniebowstąpienie było wielką radością dla nieba, gdyż Chrystus po zwycięskim boju powrócił do domu. W Ewangelii św. Jana czytamy, że "Jezus... od Boga wyszedł i do Boga idzie" (J 13, 3). Ewangelista Jan podaje również następujące słowa naszego Pana: " Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca" (J 16, 28). Tak więc do nieba powraca Syn Boży, wstępuje On w wielkim triumfie jako Król. Obłok ma podkreślać, że Chrystus przechodzi do zupełnie innego świata, który jest niewidzialny i trudno go sobie nawet wyobrazić.
Więcej na: http://niedziela.pl/artykul/2397/nd/